วันเสาร์ที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

จากสองตูบครองซอย เป็นกองร้อยเขี้ยวแง่ง

คนเจริญมาจากสัตว์ จะบ้าเหรอ เป็นไปได้ไงยังไง พูดไปแล้วก็ฟังดูพิลึกๆ ปลากลายเป็นลิงกลายเป็นคนเนี่ยนะ

เรื่องมันมีอยู่ว่า

สิ่งมีชีวิตทุกชนิดสามารถสืบพันธุ์ได้ อันนี้รู้กันอยู่แล้ว เช่น ถ้าแถวบ้านมีเจ้าหมาจรจัดตูบๆสองตัวนี้มาเพ่นพ่านอยู่ในซอย



เจ้าหมาสองตัวนี้เกิดปิ๊งกันเองเพราะไม่แถวนั้นไม่ค่อยมีหมาเลย ว่างๆก็เลยผลิตลูกหลานออกมาซะสี่ตัว ทำให้ประชากรหมาในซอยเพิ่มเป็นสี่ตัว ถ้าไม่นับรุ่นพ่อแม่



คิดต่อไปอีกว่า ถ้ารุ่นลูกออกลูกสี่ตัว ต่อหมาหนึ่งคู่



รุ่นหลานออกลูกออกมาอีก



รุ่นเหลนก็ไม่น้อยหน้า



หมาเต็มซอยเลยทีนี้ ถ้าเกิดปล่อยไปเรื่อยๆ เกิดอะไรขึ้นนะ



ประชากรหมาในซอยเพิ่มขึ้นแบบเอ็กโปเน็นเชียล แปลง่ายๆว่า พุ่งขึ้นแบบไม่เป็นเส้นตรงเวลาเอาตัวเลขมาใส่ในกราฟ แปลอีกทีว่าพุ่งขึ้นแบบเร็วมากๆ สังเกตได้ว่าเพียงแค่ 7 ชั่วอายุหมา จำนวนประชากรหมาในซอยเพิ่มจากสองตัวเป็นร้อยกว่าตัว นี่อาจจะมากกว่าจำนวนคนในซอยซะอีก

เอแต่ว่าในความเป็นจริงแล้วหมาจรจัดในซอยมันก็ไม่เคยจะเยอะขนาดนั้นนิ่หน่า แต่ด้วยเพราะว่าหมาแต่ละตัวต้องกินข้าว ต้องการพลังงาน แต่ว่าพลังงานมีจำกัด ปริมาณเศษข้าว เศษอาหาร ในซอยเพิ่มไม่เร็วเท่ากับจำนวนหมา จะต้องมีหมาบางตัวรอด บางตัวไม่รอด หมาในซอยเลยต้องแข่งขันตบตีกันเพื่อความอยู่รอด ตัวไหนใครกันล่ะที่จะชนะ

จากตอน คัมภีร์จีโนม เรารู้แล้วว่าคัมภีร์จีโนมของลูกมันก็แค่ซีร็อกซ์คัมภีร์ของพ่อมาครึ่งเล่ม ของแม่ครึ่งเล่ม แล้วเอามาแปะรวมกันแต่ว่าเครื่องซีร็อกซ์มันเพี้ยนๆ เวลาซีคัมภีร์มาแล้วมันจะเพี้ยนๆ ไปเล็กน้อย ทำให้หมาที่อยู่ในซอยมีความเล็กใหญ่ สีสัน เขี้ยวฟัน ต่างๆกันไป ขึ้นอยู่กับพ่อแม่ และความเพี้ยนของเครื่องซีร็อกซ์เพราะฉะนั้นหมาตัวเบิ้มๆ หรือหมาตัวที่วิ่งเร็วๆ ชิงอาหารส่วนใหญ่มาได้ หลักการนี้เรียกว่า การคัดเลือกโดยธรรมชาติ (natural selection) ใครเจ๋งกว่าคนนั้นก็จะอยู่รอดต่อไปได้ หมาตัวที่ตัวเปี๊ยกเกินแย่งอาหารมาไม่ได้เลยก็ตายไป

แข่งกันอยู่รอดยังไม่พอ ทฤษฎีนี้ยังบอกไว้อีกว่าสิ่งมีชีวิตต้องแย่งกันผสมพันธุ์อีกด้วย เหตุเกิดที่ว่าตัวเมียมีจำกัด และตัวเมียเป็นตัวที่ต้องรับหน้าที่แบกลูกไว้ในท้องไว้นาน แบกได้ไม่กี่ทีด้วย เลยต้องเลือกตัวผู้ที่ตัวเองคิดว่ามีสายพันธุ์ดี ลูกออกมาจะได้ไม่พิกลพิการจะได้โตไปสืบพันธุ์สืบสายเลือดของตัวเองต่อไป

เพราะฉะนั้นเองเจ้าหมาตัวที่วิ่งไม่เก่ง แต่ก็ชิงอาหารมาได้บ้าง ก็ผอมกร่องเพราะอาหารการกินไม่ค่อยอุดมสมบูรณ์ หน้าเศร้า หางตกไปตามๆกัน มีชีวิตอยู่ไปวันๆ หาใครมาเป็นแฟนก็ไม่ได้ หมาสวยๆ ก็ถูกตัวผู้ตัวเบิ้มแย่งไปหมด เพราะว่าพวกนั้นดูดีกว่า ดูแข็งแรง จีนของเจ้าหมาหน้าเศร้าตัวนี้เลยสูญหายไป ตามศัพท์เทคนิคเรียกว่าจีนของหมาตัวนี้ไม่ฟิท จีนของหมาหล่อๆแข็งแรงๆ นั้นฟิทกว่าเลยถูกสืบต่อไปในประชากรหมามากกว่า หลักการนี้เรียกว่า การคัดเลือกทางเพศ (sexual selection)

ผลก็คือจากสองหมาตูบธรรมดาๆ วิวัฒนาการไปเป็นกองร้อยหมาแรมโบ้เต็มซอยครับ สรุปได้ว่าธรรมชาติกำหนดมาว่าสิ่งมีชีวิตต่างๆ ทำทุกวิถีทางเพื่อที่จะอยู่รอด และสืบพันธุ์มีลูกหลานสืบสายเลือดของตัวเอง หลักสำคัญของวิวัฒนาการก็มีแค่นี้เอง

ด้วยหลักการของการซีร็อกซ์จีโนมแบบเพี้ยนๆ การคัดเลือกโดยธรรมชาติ และการคัดเลือกทางเพศ และด้วยเหตุที่ว่าปัจจัยสี่มีจำกัด ทำให้สิ่งมีชีวิตวิวัฒนาการไปเรื่อยๆ ไปอย่างช้าๆ เป็นเวลาหลายล้านปีจนถึงณ บัดนี้ เลยไม่น่าแปลกใจว่าเราวิวิฒนาการมาจากลิงจริงๆ และก็จะวิวัฒนาการต่อๆไป

เอ แต่ว่าในความเป็นจริงคนเราไม่เคยคิดว่าอยากแต่งงานกับหนุ่มคนนี้เพราะว่าจีนดี ลูกจะได้ออกมาแข็งแรง คนเราแต่งงานกันเพราะรักกันนิ่หน่า อื่ม แล้วงี้จะอธิบายยังไง ตอนหน้าครับ แล้วตอนนี้คนกำลังจะวิวัฒนาการไปเป็นอะไร ตอนต่อๆไปครับ